Προς τη δημοτική αρχή Κατερίνης: Τίτλοι τέλους για την Ολυμπιάδα Κορινού;

Την Κυριακή 13.10 η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσίευσε ένα κείμενο σχετικά με τον οικισμό «Ολυμπιάδα» στον Κορινό και την απόφαση 1936/19 του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) να ακυρώσει τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου. Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, η εφημερίδα σχεδόν πανηγυρίζει για την εξέλιξη περιγράφοντας πως ουσιαστικά το θέμα του οικισμού κλείνει οριστικά, ρίχνει «τίτλους τέλους» στο μεγάλο αυτό έργο.

Πέντε ερωτήματα προς τη δημοτική αρχή Κατερίνης

Με εξαίρεση ελάχιστα πρόσωπα (όπως οι κ.κ. Μπουσνάκης, Μορθανάσης, υποστηρικτές της νέας διοίκησης όπως ο κ. Βουνίσιος κ.α.) η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της σημερινής δημοτικής αρχής δεν έχει άμεση εμπλοκή στο θέμα της «Ολυμπιάδας», όπως δεν έχει ούτε και ο συνδυασμός μας και ο υποφαινόμενος, μιας και ποτέ δεν είχα κάποια θέση στην «Ολυμπιάδα» ή λεπτομερή ενημέρωση επί του ζητήματος. Ζητούμε από τη διοίκηση του Δήμου ΛΥΣΕΙΣ, γιατί αυτούς εξέλεξαν οι δημότες για να λύσουν τα προβλήματά τους. Για αυτό και ερωτούμε:

1. Ποια είναι η γνώμη σας για την απόφαση αυτή; Συμφωνείτε με την προσέγγιση του δημοσιογράφου πως ουσιαστικά θεωρεί πως τελειώνει το θέμα; Ξέρετε την εκκρεμούσα υπόθεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα;

2. Αν όντως το έργο ακυρώνεται οριστικά, τι θα κάνετε ως δημοτική αρχή;

3. Θα αποζημιωθούν οι δημότες που επένδυσαν σε οικόπεδα στην περιοχή, έχοντας εμπιστοσύνη στις διαβεβαιώσεις των τοπικών παραγόντων;

4. Τι θα γίνει με τα χρήματα που δαπάνησε η εταιρία «Ολυμπιάδα» για τη δημιουργία έργων υποδομών; Ισχύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί παράνομες τις εργασίες που έγιναν;

5. Ποιό είναι το επείγον σχέδιο δράσης που θα προτείνετε ως πρόταση ανάπτυξης της περιοχής, προκειμένου ο Κορινός να σταθεί στα πόδια του μετά τα «κτυπήματα» του κλεισίματος της εισόδου της Εθνικής Οδού και της διαφαινόμενης κατάρρευσης της «Ολυμπιάδας»;

Στη διάθεσή σας, για να προστατέψουμε τα συμφέροντα των δημοτών και ειδικά των Κορινιωτών

Ο Κορινός βρίσκεται μπροστά σε μία εξαιρετικά δυσάρεστη εξέλιξη, που δείχνει οριστική. Μετά από χρόνια υποσχέσεων και υπομονής, σήμερα ουσιαστικά οι κάτοικοι της περιοχής χάνουν ακόμη και την ελπίδα ενός καλύτερου μέλλοντος. Η περιοχή καταδικάζεται σε παρακμή και οι επιπτώσεις θα είναι πολύ αρνητικές.

Η δημοτική μας παράταξη ενδιαφέρεται για την ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων των δημοτών. Είμαστε εδώ για να συνεργαστούμε για το κοινό καλό, για να ανεβάσουμε τα εισοδήματα των δημοτών και να αναβαθμίσουμε τις συνοικίες του Δήμου μας. Προσφερόμαστε να συνεργαστούμε με τη δημοτική αρχή για να καθίσουμε όλοι μαζί σε ένα τραπέζι και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ΠΡΑΚΤΙΚΑ, περισώζοντας ό,τι μπορούμε και δημιουργώντας εναλλακτικές προτάσεις ανάπτυξης για τον Κορινό και γενικότερα όλον τον Δήμο Κατερίνης.

Με δεδομένες τις άριστες σχέσεις του Δημάρχου με τη σημερινή κυβέρνηση και ειδικότερα με τον υπουργό Ανάπτυξης και άλλους κομβικούς υπουργούς, θεωρούμε πως μπορούμε να ζητής

ουμε κάποια «αντισταθμιστικά οφέλη» για την περιοχή μας, μιας και η οικονομική ζημιά θα είναι μεγάλη και σε βάθος χρόνου.

Οι δημότες απαιτούν λύσεις στα προβλήματά τους. Είμαστε εδώ για να συμβάλλουμε σε αυτές.

Θανάσης Γ. Λιακόπουλος

Επικεφαλής Δημοτικού Συνδυασμού «Όλοι Μαζί Μπορούμε Καλύτερα»

Δημοτικός Σύμβουλος Κατερίνης

ΥΓ. Προεκλογικά ήμασταν οι μόνοι που μιλήσαμε ανοικτά και ξεκάθαρα για το θέμα της «Ολυμπιάδας».

Ακολουθεί το κείμενο της εφημερίδα «Καθημερινή», με ημερομηνία 13.10.2019:

«Απόφαση-σταθμός για τον Κορινό Πιερίας

Τέλος στα σχέδια τσιμεντοποίησης του υγρότοπου στον Κορινό Πιερίας έβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Η απόφαση είναι ιδιαίτερα σημαντική, γιατί όχι μόνο ακυρώνει την καταστροφή ενός σημαντικού βιοτόπου (ίσως το τελευταίο παρθένο κομμάτι της παράκτιας ζώνης της Πιερίας), αλλά και γιατί υποδεικνύει στο υπουργείο Περιβάλλοντος ότι η περιοχή θα έπρεπε να είχε συμπεριληφθεί στα όρια του Εθνικού Πάρκου και όχι να αντιμετωπίζεται με πολεοδομικά εργαλεία.

Η προσπάθεια για την ανέγερση ενός παραθεριστικού οικισμού κατ’ εκτίμηση 6.500 κατοίκων στην παράκτια περιοχή του Κορινού ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90. Με διαδοχικές αποφάσεις, το ΥΠΕΧΩΔΕ θέσπισε Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου στην παραλιακή περιοχή και κατόπιν ενέκρινε πολεοδομική μελέτη για τη δημιουργία του οικισμού «Ολυμπιάδα». Μόνο που μεγάλο μέρος της έκτασης του οικισμού βρισκόταν μέσα σε περιοχή Natura και Καταφυγίου Αγριας Ζωής.

Το 2011, ο Δήμος Κατερίνης πραγματοποίησε παράνομες επιχωματώσεις και διανοίξεις δρόμων στον υγρότοπο, με αποτέλεσμα να ανοίξει υπόθεση εις βάρος της χώρας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (η υπόθεση δεν έχει κλείσει γιατί ο δήμος αρνήθηκε να αποκαταστήσει τη ζημιά). Αντίθετα, το 2014 η τότε ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος ανέλαβε να «απεμπλέξει» την υπόθεση: αποχαρακτήρισε 4.000 στρέμματα του Καταφυγίου Αγριας Ζωής και στη συνέχεια ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για τη δημιουργία του οικισμού, αγνοώντας τον φορέα του Εθνικού Πάρκου, που για πρώτη φορά τεκμηρίωσε επιστημονικά την ύπαρξη σημαντικών ειδών ορνιθοπανίδας στην περιοχή.

Προχθές, η παράλογη αυτή υπόθεση έλαβε τέλος, καθώς το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ (απόφαση 1936/19) ακύρωσε τους περιβαλλοντικούς όρους της «Ολυμπιάδας». Την προσφυγή είχαν ασκήσει πέντε περιβαλλοντικές οργανώσεις (WWF Ελλάς, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Μεσόγειος SOS και Καλλιστώ) και δύο τοπικοί περιβαλλοντικοί σύλλογοι. Το ΣτΕ επισημαίνει ότι κατά τη θέσπιση της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου «δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία οριοθέτησης του πυρήνα και των τυχόν απαιτούμενων ζωνών προστασίας του υγροβιότοπου των Αλυκών Κίτρους και της ευρύτερης περιοχής του» και για τον λόγο αυτό απορρίφθηκε η πολεοδομική μελέτη. Επιπλέον, επισημαίνει ότι η απόφαση για το Εθνικό Πάρκο (Γαλλικού, Αξιού, Λουδία και Αλιάκμονα, της Αλυκής Κίτρους και της λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου) έχει ακυρωθεί.

Επομένως, «η διοίκηση δεν μπορούσε να προχωρήσει στην ολοκλήρωση της πολεοδόμησης της περιοχής β΄ κατοικίας και στην υλοποίησή της με την έκδοση της προσβαλλόμενης άδειας περιβαλλοντικών όρων, αλλά όφειλε να αναμείνει να ολοκληρωθεί προηγουμένως, με την επίκληση αποκλειστικώς επιστημονικών κριτηρίων και όχι οικιστικών, η οριοθέτηση των προστατευόμενων περιοχών, η οποία οριοθέτηση παραμένει, άλλωστε, μέχρι σήμερα εκκρεμής». Περαιτέρω, η εξαίρεση τμήματος 520 στρεμμάτων από την προς πολεοδόμηση περιοχή «προσιδιάζει περισσότερο σε πράξη πολεοδόμησης (καθορισμός ζωνών δόμησης, χρήσεων γης) παρά σε επιβολή περιβαλλοντικού όρου και δεν υποκαθιστά την επιβαλλόμενη οριοθέτηση των ανωτέρω προστατευόμενων περιοχών του Πάρκου και του υγροβιότοπου ως ενιαίου συνόλου, που είναι εθνικής αλλά και ευρωπαϊκής σημασίας και δεν διασφαλίζει την εκ του Συντάγματος και του νόμου επιβαλλόμενη πλήρη και αποτελεσματική προστασία τους, ως ιδιαίτερα σημαντικών και ευπαθών οικοσυστημάτων».