Κωμόπολη Κορινού, στο πέρασμα των χρόνων

Γράφει ο Σάββας Σεϊταρίδης

Αντί προλόγου

Όπως και  προηγούμενες αναρτήσεις μου επί του θέματος, έχουν προκύψει αρχικά λόγω της δικής μου επιθυμίας να οργανώσω την πληροφορία στο μυαλό μου, και μετά για ενημέρωση για όποιον μπαίνει εδώ μέσα και τον ενδιαφέρει το θέμα, έτσι έγινε και αυτό το ενημερωτικό για την γενέτειρά μου, και εύχομαι να προσφέρει γνώσεις.  Είναι βέβαιο ότι θα μου διέφυγαν πράγματα, άλλωστε ο Κορινός έχει ιστορία μεγάλη και δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουν γραφτεί πολλά συγγράμματα. Γι΄ αυτό τόλμησα να καταγράψω τα στοιχεία που συγκέντρωσα για να μην χαθούνε στο πέρασμα του χρόνου. 

Κορινός Πιερίας

Ο Κορινός είναι έδρα της Δημοτικής Ενότητας Κορινού του Δήμου Κατερίνης. Είναι παραθαλάσσια κωμόπολη   με υψόμετρο 20 μέτρα(από το σημείο του σιδηροδρομικού σταθμού) και με βάση την απογραφή του 2011, έχει 3543 κατοίκους μαζί με την παραλία Κορινού.

Η  έκτασή του είναι 31.744 τ.χ. και βρίσκεται σε απόσταση 7 χλμ. από την Κατερίνη, 60χλμ. από την Θεσσαλονίκη και 80χλμ. από το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης ’’Μακεδονία’’. 

Στη Δημοτική Κοινότητα Κορινού ο πρωτογενής τομέας συμμετέχει στην οικονομία του τόπου, με ποσοστό 29,41%, ο δευτερογενής  με 23,39%  και ο τριτογενής  με 36,64%, παρουσιάζοντας μια ισορροπημένη εικόνα.

Αποτελεί παραθαλάσσια, πεδινή, αγροτική και τουριστική περιοχή, με δυνατότητες για περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη.

Το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού απασχολείται στη γεωργία – κτηνοτροφία, με κύριες καλλιέργειες το βαμβάκι, τα σιτηρά, τα ζαχαρότευτλα, τις δενδρώδεις καλλιέργειες καθώς και εκτροφή αιγοπροβάτων και ορνίθων.

Στη δημοτική Ενότητα Κορινού ανήκουν επίσης οι κοινότητες:

Τοπική Κοινότητα Κάτω Αγίου Ιωάννου

Τοπική Κοινότητα Κούκου

Τοπική Κοινότητα Νέας Τραπεζούντας

Τοπική Κοινότητα Σεβαστής

 

Σύσταση Κορινού ως κοινότητα - δήμου:

Έτος 1928: Η κοινότητα Κορινού (Θεσσαλονίκης) ιδρύθηκε με το ΦΕΚ 166Α - 17/08/1928, όπου και αποσπάσθηκε ως οικισμός από την κοινότητα Πύδνας και ορίστηκε ως έδρα της κοινότητας, με πληθυσμό 1031 κατοίκους.

Έτος 1949: Η κοινότητα Κορινού αποσπάται από το νομό Θεσσαλονίκης με το ΦΕΚ 105Α - 29/04/1949 και υπάγεται στο νομό Πιερίας.

Έτος 1991: Αναγνώριση του οικισμού Παραλία Κορινού και προσάρτησή του στην κοινότητα Κορινού με το ΦΕΚ - 17/03/1991.

Έτος 1997: Ο Κορινός γίνεται δήμος, με έδρα τον Κορινό με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 και προσαρτούνται σε αυτόν οι κοινότητες Σεβαστής, Κάτω Άγιος Ιωάννης, Νέα Τραπεζούντα και Κούκος. Η κοινότητα καταργείται.

Έτος 2010: Ο Δήμος Κορινού καταργείται με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 και προσαρτάται στον Δήμο Κατερίνης ως Δημοτική Ενότητα Κορινού.

Διατελέσαντες Κοινοτάρχες και Δήμαρχοι

Κοινοτάρχες

1929-1934:    Αυγουστίδης Κλεάνθης

1934-   ;    :    Λεμονιάς Πέτρος

1951-1954:    Λαγδάρης Γεώργιος

1954-1959:    Κουλουκουριώτης Παναγιώτης

1959-1963:    Γανίτης Γεώργιος

1963-1964:    Μπλιώνας Αθανάσιος

1964-1967:    Παπαδόπουλος Παναγιώτης

1967-1975:    Μήτρου Ιωάννης

1975-1982:    Λεονταρής Σπυρίδων

1982-1990:    Γκιουλμπασάνης Βασίλειος

1990-1998:    Βουνίσιος Απόστολος

Δήμαρχοι

1998-2006:    Δημητρίου Απόστολος

2006-2010:    Αβραμίδης Νικόλαος

Πρόεδροι κοινότητας

2010-2012:    Μορθανάσης Ιωάννης

2012-2014:    Καλτσίδης Αλέξανδρος

2014-2016:    Παπαδόπουλος Αναστάσιος

2016-2019:    Καρασερίδου Φωτεινή

2019-        :    Μορθανάσης Ιωάννης

Ιστορικά στοιχεία

Στην αρχαιότητα

Ο Κορινός ως όνομα μπορεί να μην  υπήρχε στην Αρχαία Ελλάδα, στην περιοχή του όμως που τότε ήταν η Αρχαία πόλη Πύδνα, έγιναν πολλά σημαντικά γεγονότα.

Η μάχη της Πύδνας είναι ένα σημαντικότατο ιστορικό γεγονός, γιατί η έκβασή της σημάδεψε βαθιά την πορεία της ανθρωπότητας. Επέδρασε ουσιαστικά στην εξέλιξη του κατοπινού κόσμου κι επηρέασε ανεπανόρθωτα τα βήματα και το μέλλον της φυλής μας. (Αλέκος Ν. Αγγελίδης).

Η θέση του πεδίου της μάχης το 168 π.Χ.

Με βάση νεότερες έρευνες των αρχαιολόγων Μ. Μπέσιου και Α. Κραχτοπούλου διατυπώθηκε μια πρόταση που προσδιορίζει το πεδίο της μάχης στην κοιλάδα του Γερακάρη, ανάμεσα στον Κορινό, στη Νέα Χράνη και στον Κάτω Αγιάννη.

Εκτιμάται ότι σκοτώθηκαν περί τους 25.000 Έλληνες, περί τους 5.000 αιχμαλωτίστηκαν και προστέθηκαν σε αυτούς άλλοι τόσοι που είχαν διαφύγει. Οι Ρωμαίοι εκτιμάται να είχαν απώλειες περί τους 4.500 άνδρες.

Για την Μάχη της Πύδνας έχει πραγματοποιηθεί ειδικό αφιέρωμα και μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας εδώ.

Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία

Είναι άγνωστο από πότε υπήρχε ως οικισμός. Σύμφωνα όμως με έγγραφα που σώζονται στην Ιερά Μονή Αγ. Γεωργίου, σε τίτλο ιδιοκτησίας(Χοτζέτι στα Τουρκικά) του έτους 1570 μ.Χ. μνημονεύεται ότι «τα χωράφια της συνορεύουν με το χωρίον «Κουρινός» (Κορινός). Επίσης, ο οικισμός αναφέρεται σε έγγραφα της τουρκικής διοίκησης των ετών 1561, 1569, 1574, 1585, 1734, 1805, που αναφέρονται σε περιουσιακά στοιχεία της μονής. Περί του 1900, ο οικισμός των εντοπίων αριθμούσε 30 οικογένειες, που ζούσαν σε πλινθόκτιστα σπίτια και εργάζονταν στα κτήματα (τσιφλίκι) του Τούρκου Αγά (Βεληγκέκα), αμειβόμενοι με το ήμισυ της αγροτικής παραγωγής.

Κατά την απελευθέρωση της Πιερίας από τον Τουρκικό ζυγό στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο(Οκτώβριος του 1912), οι κάτοικοι του χωριού ήταν γηγενείς προερχόμενοι από Κατερίνη και από άλλα γειτονικά χωριά καθώς και από άλλες περιοχές της Ελλάδας(Πελοπόννησο, Εύβοια και Ήπειρο).

Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή (1922) στον Κορινό δημιουργήθηκαν νέοι προσφυγικοί οικισμοί δυτικά της εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, όπου και εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες προερχόμενοι από την ανατολική Θράκη - οι περισσότεροι από το χωριό Κούμπαο(Κουμπαγιώτες). Προς το Βορρά   εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες προερχόμενοι από την Νικομήδεια της Μικράς Ασίας και στη συνέχεια αυτών εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες της Ανατολικής Ρωμυλίας. Ανατολικά των Mικρασιατών και των Ανατολικορωμυλιωτών εγκαταστάθηκαν οικογένειες προερχόμενες από τις Σαράντα Εκκλησιές της ανατολικής Θράκης (Σαρανταεκκλησιώτες). 

Αρχείο Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κορινού

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, νότια των Κουμπαγιωτών εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τη νότια Ρωσία, διωγμένοι το 1939 από το Σταλινικό καθεστώς. Το 1941 άλλες 20 οικογένειες διωχθείσες από τη Βουλγαρική θηριωδία, εγκαταστάθηκαν νοτιότερα των εκ Ρωσίας προσφύγων. Με αυτήν την ποικιλόμορφη πληθυσμιακή σύνθεση ο Κορινός το 1954-1955 αριθμεί περί τους 2250 κατοίκους. 

Η κωμόπολη ενισχύθηκε με αγροτικό πληθυσμό δραστήριο, με γνώση εμπορικών και οικοβιοτεχνικών δραστηριοτήτων, εμπειρίες σε αγροτικές εργασίες και κυρίως στην καλλιέργεια του καπνού. 

Επίσης, οι πρόσφυγες οργάνωσαν τους πρώτους γεωργικούς συνεταιρισμούς, καλλιέργησαν πολλές χέρσες εκτάσεις, μετά τη διανομή αγροτικής γης από την πολιτεία και ίδρυσαν πολιτιστικούς και μορφωτικούς συλλόγους. 

Από το 1956 άρχισαν να έρχονται νέες οικογένειες ποντιακής καταγωγής και να εγκαθίστανται στον Κορινό και στα γύρω χωριά: Κούκο, Σεβαστή, Νέα Τραπεζούντα. 

Το 1992 επίσης από την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης εγκαταστάθηκαν στον Κορινό νέες οικογένειες ποντιακής καταγωγής.

 

Ονομασία:

 

Σχετικά με την  ονομασία Κορινός, υπάρχουν διάφορες εκδοχές:

Η πρώτη αναφέρει ότι η ονομασία Κορινός (ή Κουρινός) δόθηκε από τα πανύψηλα δένδρα που υπήρχαν στον οικισμό, τα οποία ονομάζονταν «κορίνες».

Η δεύτερη εκδοχή φέρει το όνομα του Γάλλου αξιωματικού «Κορνίς», προς τιμήν του, για σημαντική εξυπηρέτηση στους κατοίκους του Κορινού κατά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο(1914-1918).

Η Τρίτη εκδοχή είναι αυτή που διατυπώνεται από τον Παρθένιο, επίσκοπο Κίτρους στα 1907, ότι οι «κορίνες» ήταν πολεμικά ρόπαλα του ναυτικού που κόβονταν από τα πανύψηλα δέντρα του Κορινού.

 

Διοίκηση

Στον Κορινό υπάρχει εκλεγμένο 7μελές κοινοτικό συμβούλιο μαζί με τον πρόεδρο της κοινότητας.

Στην κοινότητα υπηρετούν 3 υπάλληλοι,(1 στην κοινότητα, 1  στο ΚΕΠ   και 1 στο βιολογικό καθαρισμό).

 

Υποδομές

 

Κοινοτικό κατάστημα

Αίθουσα πολλαπλών Χρήσεων

Κονάκι(Πολιτιστικός χώρος + Βιβλιοθήκη)

Πολιτιστικός χώρος(παλιό δημοτικό σχολείο)

Πολιτιστικός χώρος(παλιός Αστυνομικός Σταθμός Κορινού)

Υπαίθριο αμφιθέατρο χωρητικότητας 500 ατόμων. 

Τρία γήπεδα ποδοσφαίρου

Κλειστό γυμναστήριο

Πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής(υπό κατασκευή)

Τρία υπαίθρια γήπεδα μπάσκετ

Πέντε παιδικές χαρές

3βάθμιος βιολογικός επεξεργασίας λυμάτων και διαχείρισης λυματολάσπης.

 

Εκπαίδευση

Δημοτικό Σχολείο: Για την εκπαίδευση στον Κορινό διασώζονται στοιχεία από ένα πόνημα της κ. Δάσιου Όλγας όπου και αναφέρει: ‘’Το 1906 λειτουργεί στον Κορινό τριτάξιο μικτό δημοτικό σχολείο’’.

Το εν λόγω σχολείο στεγάζεται και λειτουργεί σε μικρό διώροφο κτίριο μέχρι και τη δεκαετία του 1960, το οποίο βρίσκονταν νοτιανατολικά του ναού των Αγίων Αποστόλων με τρεις ή με τέσσερις τάξεις (η μία τάξη έκανε ενίοτε μάθημα στο ναό). Από το έτος 1961 το σχολείο μετεγκαταστάθηκε στην οδό Β.Κων/νού με Μεταξά γωνία και λειτούργησε μέχρι και το έτος 2019 παράλληλα με το νέο διδακτήριο που παραδόθηκε το 1998, στο οποίο λειτουργούσαν έξι τμήματα των τριών μεγάλων τάξεων, ενώ άλλα έξι, των μικρότερων, παρέμεναν  στο παλιό κτίριο. Το έτος 2020 όλες πλέον οι τάξεις μεταφέρθηκαν στο νέο διδακτήριο και το σχολείο λειτουργεί ενιαία με την προσθήκη έξι νέων αιθουσών.

Στα αρχεία φαίνεται ότι κατά το σχολικό έτος 1932-1933 το σχολείο αριθμούσε 99 μαθητές.

Την τριετία 1942-1945 σταματά η λειτουργία του σχολείου λόγω της κατοχής και της αντίστασης, αλλά και του εμφυλίου πολέμου. Το διάστημα 1946-1950 είναι πολύ δύσκολο για όλη την ελληνική κοινωνία και για το σχολείο. Στους μαθητές παρέχεται συσσίτιο(γάλα) στην αυλή του σχολείου και στους άπορους διανέμονται ρούχα από την αμερικανική βοήθεια. Η φοίτηση είναι ελλιπής, επειδή πολλά παιδιά απασχολούνται σε αγροτικές εργασίες κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Αποτέλεσμα αυτού είναι πέντε ως έξι μαθητές, κατά μέσο όρο, να μένουν στην ίδια τάξη κάθε σχολική χρονιά.

Το σχολείο από το 1946 και μετά λειτουργεί αδιάκοπα,  μέχρι σήμερα.

1^ο Νηπιαγωγείο: Ιδρύθηκε  το 1966, περιλαμβάνει δύο τμήματα, κλασικό και ολοήμερο.

Παιδικός Σταθμός: Ιδρύθηκε το 1986 και για 4 χρόνια πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε ιδιωτικό κτίσμα, ενώ το 1990 μεταφέρθηκε στον ιδιόκτητο χώρο όπου και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να εξυπηρετήσει έως 50 νήπια από 2,5 ετών.

2^ο Νηπιαγωγείο: Ιδρύθηκε  το 2006 και συστεγάζονταν μέχρι το έτος 2019 μαζί με τον παιδικό σταθμό, ενώ τώρα έχει μεταφερθεί στο παλιό δημοτικό σχολείο, όπου διαθέτει 3 αίθουσες και περιλαμβάνει ένα κλασικό και ένα ολοήμερο τμήμα.

Γυμνάσιο: Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1979, στο σημερινό Πνευματικό κέντρο της ενορίας Αγ. Παντελεήμονα. Μέχρι τότε οι μαθητές του Γυμνασίου φοιτούσαν στην Κατερίνη και καθημερινά πεζοπορούσαν περίπου δύο ώρες κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής. Το νέο Γυμνάσιο στο χώρο που βρίσκεται σήμερα, προσφέρει το εκπαιδευτικό του έργο από το έτος 1992.

Γενικό Λύκειο: Ιδρύθηκε το  έτος 2011, για να φοιτήσουν σ' αυτό οι απόφοιτοι των γυμνασίων των Αλωνίων και του Κορινού  το οποίο συστεγάζεται σε ένα μεγάλο και λειτουργικό κτίριο. Στο κτίριο υπάρχει Βιβλιοθήκη και εργαστήρια πληροφορικής. Στο Λύκειο φοιτούν μαθητές από τα χωριά Παλαιόστανη, Αλώνια, Σφενδάμη, Κίτρος, Αλυκές Κίτρους, Κούκο, Άνω Άγιο Ιωάννη, Τραπεζούντα, Σεβαστή και Κορινό. 

Δημοτική Βιβλιοθήκη:

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορινού εγκαινιάστηκε στις 5 Ιουλίου 2005  από τον υπουργό Μακεδονίας – Θράκης κ. Τσιαρτσώνη, η οποία ήταν μια πολύχρονη προσπάθεια της Κίνησης Πολιτών Κορινού που υλοποιήθηκε επί δημαρχίας Δημητρίου Απόστολου. Συστάθηκε ως επί μέρους τμήμα της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Δήμου Κορινού(ΔΕΑΔΚ). Είναι μέλος της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδας. Αυτή τη στιγμή η βιβλιοθήκη διαθέτει  8. 275 βιβλία ταξινομημένα και άλλα  2.000 περίπου σε κούτες λόγω έλλειψης χώρου.

Μεγάλο μέρος της συλλογής των βιβλίων δόθηκε δωρεά από  τους πολίτες του Κορινού, ενώ άλλα αγοράστηκαν  με επιχορηγήσεις από το κράτος και από ιδιώτες. Στη βιβλιοθήκη λειτουργεί τμήμα ηλεκτρονικών υπολογιστών και τμήμα φωτογραφίας από διάφορες δραστηριότητες των κατοίκων από τα έτη 1922-1980(περίπου 1.500 φωτογραφίες). Η απρόσκοπτη λειτουργία της βιβλιοθήκης, οφείλεται στις  άοκνες προσπάθειες του εθελοντή κ. Κοσμά Χρήστου.

Φιλαρμονική Κορινού:

Ο Κορινός είχε φιλαρμονική η οποία ιδρύθηκε κάπου στις αρχές του 1970 και συμμετείχε ενεργά στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της κοινότητας. Οι τίτλοι τέλους έπεσαν το 1985. Το τελευταίο διάστημα γίνονται προσπάθειες ανασύστασης της φιλαρμονικής.

Υγεία – Πρόνοια

Στον Κορινό λειτουργεί Πολυδύναμο περιφερειακό Ιατρείο

Τμήμα ‘’Βοήθειας στο σπίτι’’

Κ.Α.Π.Η.

Οικοτροφείο "Ευφροσύνη".

 

 

Αρχαιολογικοί Χώροι – Εκκλησιαστικού ναοί - Αξιοθέατα

 

Μακεδονικός τύμβος Α΄ 3^ου αιώνα π.Χ.:  Ο μεγαλύτερος  από τους δύο τύμβους που βρίσκονται στην περιοχή του Κορινού, ανατολικά και δυτικά της εθνικής οδού, καλύπτει τον Μακεδονικό τάφο Ι, ο οποίος ονομάζεται επίσης και τάφος του Heuzey, καθώς αυτός ήταν ο αρχαιολόγος που τον ανακάλυψε το 1861. Ο τάφος βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της εθνικής οδού, με είσοδο από τα ΣΕΑ Κορινού, από το ρεύμα Αθήνας – Θεσ/νίκης. Το μνημείο ήταν συλημένο από την Ρωμαϊκή εποχή και σε αυτόν εικάζεται ότι τάφηκε η ίδια η Ολυμπιάδα(μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου). 

Ο τάφος είναι τοποθετημένος έκκεντρα στον τύμβο. Πρόκειται για έναν μεγάλο Μακεδονικό τάφο του 3ου αιώνα π.Χ., που αποτελείται από προθάλαμο και θάλαμο με δυο νεκρικές κλίνες. Η πρόσοψη του μνημείου είναι δωρικού ρυθμού και διαμορφώνεται με πεσσούς, τρίγλυφα, μέτωπες και μια αετωματική απόληξη. Στον τάφο βρέθηκαν η σπασμένη δίφυλλη πόρτα του διαδρόμου, η πόρτα του θαλάμου με τα χάλκινα στοιχεία της και οι διακοσμημένες όψεις των δύο κλινών. Η μία κλίνη έφερε ανάγλυφο διάκοσμο σκύλου με πλούσιο τρίχωμα, ενώ στην αντίστοιχη θέση της άλλης κλίνης υπήρχε ένα τυλιγμένο φίδι. Στον τάφο παραμένει ως σήμερα η σπασμένη πόρτα του διαδρόμου και το ανάγλυφο φίδι της μιας κλίνης, ενώ η πόρτα του θαλάμου και ο διάκοσμος της κλίνης με το ανάγλυφο σκύλο βρίσκονται σήμερα στο Λούβρο. 

Μακεδονικός τύμβος Β΄ 4^ου αιώνα π.Χ.: Εδώ έχουμε έναν μικρότερο τύμβο, που αποκαλύφθηκε από τον Μάνθο Μπέσιο το 1991. Η είσοδος του είναι από  την έξοδο Κορινού του αυτοκινητόδρομου Ε-75 από το ρεύμα  που έρχεται από Θεσ/νίκη. Πρόκειται για τάφο με δύο θαλάμους, με πέτρινη δίφυλλη θύρα στην είσοδό του, που το εσωτερικό του καλύπτεται με κονιάματα. Στον προθάλαμο έχουμε κοσμοφόρο με γραπτό μαίανδρο, ενώ στον κυρίως θάλαμο με φυτικό διάκοσμο. Ο τάφος αν και συλήθηκε από την αρχαιότητα, έδωσε ενδιαφέροντα ευρήματα από τα οποία ξεχωρίζει η διακόσμηση ξύλινης κλίνης από ελεφαντόδοντο.

Πρόσφατα κατασκευάστηκε στέγαστρο για την προστασία του μνημείου, καθώς και περίφραξη για την ανάδειξη του ταφικού τύμβου.

Οι Μακεδονικοί τάφοι, είναι επισκέψιμοι. Η είσοδος είναι δωρεάν, ενώ απαραίτητη είναι η συνεννόηση με τον φύλακα αρχαιοτήτων της βόρειας Πιερίας στο τηλ. κιν.:6974 885 902. Ωράριο λειτουργίας: 08:00-14:00.΅

Για τους Μακεδονικούς Τάφους έχει πραγματοποιηθεί ειδικό αφιέρωμα και μπορείτε να το δείτε πατώντας εδώ.

Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου: Στον Κορινό 700μ. μακριά από την θάλασσα, βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου η οποία είναι από τις αρχαιότερες της Μητροπολιτικής περιφέρειας και ανήκει ως μετόχι στην Ι. Μ. Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω. Χτίστηκε στα μέσα του 16^ου αιώνα. Τα ιστορικά στοιχεία που υπάρχουν (Χοτζέτια) μας μαρτυρούν την ύπαρξη της μονής τουλάχιστον από το 1561, αρχικά ως ανδρική. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει κάποια άλλη μαρτυρία που να αποδεικνύει την προγενέστερη παρουσία της στην περιοχή.

Πρόσφερε μεγάλη συμπαράσταση στους πρόσφυγες του 1922 της Μ. Ασίας, στα δύσκολα χρόνια της Γερμανοβουλγαρικής κατοχής και στους κατοίκους της περιοχής του Κορινού, εξυπηρετώντας τους στις ποικίλες οικονομικές και πνευματικές  ανάγκες. Κάθε Κυριακή και μεγάλη γιορτή τελείται η Θεία Λειτουργία. Η Ι. Μονή είναι καθημερινά ανοικτή  από 8:00 – 13:00 το μεσημέρι και 15:00 – 17:00 το απόγευμα.

Για την Ιερά μονή Αγίου Γεωργίου έχει πραγματοποιηθεί ξεχωριστό αφιέρωμα και μπορείτε να το δείτε πατώντας εδώ.

Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία (Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι)

Η εκκλησία των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων είναι κτισμένη από το 1907 από ντόπιους κατοίκους και ανακαινίστηκε το 1975 όπου και πήρε την τελική του μορφή. Η πρώτη του ονομασία ήταν των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Ως το έτος 1968 ήταν κι ενοριακός ναός.

Εκεί ήταν το πρώτο δημοτικό σχολείο Κορινού μέχρι τη δεκαετία του 1960 καθώς και οστεοφυλάκιο.

Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία ( Αγίου Παντελεήμονα)

Η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα κτίστηκε από τους πρόσφυγες του Κούμπαο Θράκης το 1925. Κατεδαφίστηκε το 1986 και την ίδια χρονιά έγιναν και τα εγκαίνια θεμελίωσης του ναού.

Το έτος 1998 αποπερατώθηκαν οι εργασίες και ο ναός επαναλειτούργησε στα θυρανοίξια του, που έγιναν στις 26-7-1998.  Στο σημερινό Πνευματικό κέντρο του ναού, στεγάστηκε το Γυμνάσιο του Κορινού από το 1979 έως το 1992.  Η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα είναι και η επίσημη μοναδική ενορία της κωμοπόλεως και λειτουργεί εναλλάξ με τους Δώδεκα Αποστόλους.

Για τους δύο ναούς των Δώδεκα Αποστόλων και Αγίου Παντελεήμονα θα ακολουθήσει μελλοντικά ειδικό αφιέρωμα.

 

Τουρισμός

Ο Κορινός είναι μια κατεξοχήν τουριστική περιοχή, με καταγάλανες ακτές και ψιλή αμμουδιά. Η παραλία του Κορινού βραβεύεται κάθε χρόνο ανελλιπώς εδώ και 29 χρόνια με την γαλάζια σημαία και την επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες,  από την Ελλάδα και το Εξωτερικό.

Η κολυμβητική ακτή αποτελεί δυτικό παράλιο τμήμα ενός ανοιχτού κόλπου(Θερμαϊκού). Η παραλία έχει μήκος 4.000 μ., μέσο πλάτος 70 μ. και ανατολικό προσανατολισμό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Τα κολυμβητικά νερά στα πρώτα μέτρα είναι πολύ ρηχά, με ήπια κλίση του πυθμένα.  

Σημειώνεται ότι, η ακτή εξαιτίας του προσανατολισμού και της μορφολογίας της είναι προστατευμένη από τους επικρατέστερους ανέμους, με εξαίρεση τους ανατολικούς και τους νοτιοανατολικούς. Οι άνεμοι αυτοί όμως, δεν δημιουργούν φαινόμενα έντονου κυματισμού που να επηρεάζουν δυσμενώς τους κολυμβητές.

Η Παραλία Κορινού είναι οργανωμένη και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως αποδυτήρια, ντους, κάδους - καλάθια απορριμμάτων και ομπρέλες με ξαπλώστρες. Επιπλέον, υπάρχουν εγκαταστάσεις αθλητισμού (γήπεδο πετοσφαίρισης και μηχανοκίνητα σπορ) και ναυαγοσωστικές βάσεις. Για την κάλυψη των αναγκών των λουόμενων λειτουργούν καταστήματα εστίασης (αναψυκτήρια, κινητοί χώροι για πρόχειρο φαγητό και εστιατόρια) στο όριο και επί της παραλίας. Ο μέγιστος αριθμός λουόμενων στο οργανωμένο τμήμα της εκτιμάται σε 1.000 άτομα.

Στην οργανωμένη παραλία του ενός   χιλιομέτρου, παράλληλα με την ακτογραμμή και πάνω στην αμμουδιά, υπάρχει πεζόδρομος αντίστοιχου μήκους και πίσω από αυτόν βρίσκονται τα διάφορα καταστήματα, όπως ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, καφετέριες – μπαράκια, εστιατόρια, παιδότοπος, κάμπινγκ, μίνι μάρκετ κ.α.

Διαθέτει συνολικά:

Δέκα ξενοδοχεία με 639 κλίνες, (ένα 3 αστέρων, οκτώ 2 αστέρων και ένα 1 αστέρων). 

Ένα κάμπινγκ τριών αστέρων με  51 κλίνες και

50 ενοικιαζόμενα δωμάτια με  100 κλίνες.

 

Συγκοινωνίες

 

Ο Κορινός και η παραλία Κορινού(κατά τους θερινούς μήνες) έχει υπεραστική σύνδεση με το ΚΤΕΛ Πιερίας ανά μία ώρα περίπου τις καθημερινές και τα Σαββατοκύριακα.

Επίσης, τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει  αστική συγκοινωνία με το Αστικό ΚΤΕΛ Πιερίας, όπου συνδέει την παραλία Κορινού με το χωριό Παραλία και την Κατερίνη.

Ο Κορινός έχει και προαστιακή σύνδεση καθημερινά και Σαββατοκύριακα με αμαξοστοιχίες του ΟΣΕ από Λάρισα μέχρι Θεσσαλονίκη.

Στον Κορινό υπάρχουν και 3 επαγγελματίες αυτοκινητιστές (ΤΑΧΙ).

Τμήματα Αθλητισμού

Τμήμα στίβου  (Παράρτημα του Αθλητικού συλλόγου Κατερίνης) με υπεύθυνη την επί χρόνια αθλήτρια στίβου την κ. Κατσούρα Άσπα κιν. 698 971 3255.

Σύλλογοι

Γ.Α.Ο. Κορινού ‘’ο Θερμαϊκός’’: Ιδρύθηκε το 1964 μετά την συγχώνευση των παρεΐστικων ομάδων ΑΕΚ Κορινού και Ερμή Κορινού.

Έχει για σήμα τα δελφίνια και πρώτη έδρα στο σημερινό Πάρκο Ανατολικής Ρωμυλίας. Από το έτος 1978 μέχρι και σήμερα έχει έδρα στο Δημοτικό στάδιο Κορινού. Είναι από τους πιο παλιούς συλλόγους της κωμόπολης Κορινού.

Αρχές δεκαετίας του 1980-1983 αγωνίστηκε στο γήπεδο στα τσαΐρια λόγω επισκευής του Δημοτικού Σταδίου Κορινού.

Τα χρώματα της ομάδας είναι το άσπρο και το μπλε.

Οι διακρίσεις της ομάδας είναι οι παρακάτω:

1989 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Α’ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ

1990 - 1995 Δ΄ΕΘΝΙΚΗ

1995 ΚΥΠΕΛΟ ΠΙΕΡΙΑΣ

1980, 2005, 2017 & 2019 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Β’ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ

Η ομάδα έχει και ακαδημίες των κατηγοριών Κ8, Κ10, Κ12 και Κ14 όπου απασχολεί 60 παιδάκια, πολλά εξ αυτών προωθούνται αργότερα στην μεγάλη ανδρική ομάδα και τα προπονούν δύο επαγγελματίες γυμναστές.

Για τον Θερμαϊκό Κορινού μελλοντικά θα ακολουθήσει ιδιαίτερο αφιέρωμα.

Μορφωτικός Ποντιακός Σύλλογος Κορινού ''Εύξεινος Πόντος'': Ιδρύθηκε το 1976 με σκοπό τη διατήρηση, διάδοση και διαιώνιση του πολιτισμού και των λαϊκών  παραδόσεων,  ηθών - εθίμων του Πόντου. Αριθμεί περί τα 300 μέλη και υπάρχουν στην κατοχή του 120 φορεσιές (πιστά αντίγραφα των περιοχών Τραπεζούντας, Χαλδίας και Ματσούκας).

Διατηρεί: 

α) 5 χορευτικά τμήματα, μαθητές Δημοτικού περί τα 60 παιδιά ηλικίας 4-12 ετών, μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου και τμήμα παραστάσεων

β) Τμήμα εκμάθησης παραδοσιακών οργάνων (Λύρα – Νταούλι) με 15 μαθητές ηλικίας 5-25 ετών

Πολιτιστικές Δραστηριότητες:

Πολιτιστικό Ετήσιο τριήμερο την δεύτερη εβδομάδα του Ιουλίου

Αναβίωση  - καταγραφή εθίμων και ιστορίας του Πόντου

Συλλογή φωτογραφικού αρχειακού υλικού

Κοινωνικές

Δημιουργία τράπεζας αίματος

Εκδηλώσεις φιλανθρωπικού χαρακτήρα

Φιλοξενία συλλόγων εξωτερικού

Περιβαλλοντολογικές

Δενδροφυτεύσεις – καθαρισμός ακτών

Συμμετέχει ακόμη σε λαογραφικές – πολιτιστικές εκδηλώσεις φορέων – συλλόγων του εξωτερικού – εσωτερικού στα πλαίσια  ανταποδοτικής φιλοξενίας.

Διακρίσεις

Τέταρτη θέση στο Πανευρωπαϊκό διαγωνιστικό φεστιβάλ παραδοσιακών χορών (Σερβία) ανάμεσα σε 180 χορευτικά.

Η παράδοσή μας όπως παρουσιάζεται στις εκδηλώσεις αποτελεί διαχρονικό κτήμα και περιουσία του Ποντιακού Ελληνισμού για την οποία έχασαν την ζωή τους 353,000 αθώοι προγονοί μας κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας από τον Κεμαλικό ρατσισμό.

Τηλέφωνο – fax: 23510 41995

Mail: efpkotinos@gmail.com

Ταχ. Δ/νση   Γ.Τασιάκου  2

Τ.Κ. 60062 Κορινός Πιερίας

 

Μορφωτικός Σύλλογος Νέων Κορινού

Ο Μορφωτικός Σύλλογος Νέων Κορινού ιδρύθηκε το 1981  με σκοπό την ανάπτυξη του πολιτιστικού και μορφωτικού επιπέδου καθώς και τη βελτίωση κοινωνικών σχέσεων και των γενικότερων όρων των μελλών του συλλόγου και των κατοίκων της περιοχής.

Να κάνει τον καθένα κοινωνό της πολιτιστικής κληρονομιάς και δημιουργό ενός διαφορετικού τρόπου ζωής.

Στην πορεία της προσφοράς του, ο Σύλλογος δημιούργησε για τα μέλη του τμήματα εκμάθησης ξένων γλωσσών, υφαντουργίας, μουσικής, εκμάθησης οργάνων, παραδοσιακών χορών, με το τελευταίο να είναι  το δημιουργικότερο και αυτό που διατηρήθηκε.

Στο τμήμα παραδοσιακών χορών του συλλόγου συμμετέχουν περίπου 100 χορευτές  διαφόρων ηλικιών, ενώ τα εγγεγραμμένα μέλη, οι φίλοι και οι εθελοντές που απαρτίζουν το σύλλογο είναι περίπου 300.

Βασικός σκοπός του χορευτικού τμήματος είναι η μεταλαμπάδευση των ηθών, των  εθίμων της χορευτικής και μουσικής παράδοσης όχι μόνο του Κορινού αλλά όσο το δυνατών και του ευρύτερου Ελλαδικού χώρου.

Διδάσκονται χοροί από περιοχές της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, της δυτικής Θράκης, της Ανατολικής Ρωμυλίας, νησιών του Ιονίου και του Αιγαίου Πελάγους και της Κρήτης.

Ο Σύλλογος έχει συμμετάσχει σε εκδηλώσεις και φεστιβάλ σε όλη σχεδόν την Ηπειρωτική Ελλάδα  και έχει εκπροσωπήσει τα Ελληνικά χρώματα σε διεθνή φεστιβάλ όπως Ιταλία, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Βουλγαρία, Κύπρο και Ρουμανία.

Διοργανώνει το διεθνές παιδικό φεστιβάλ παραδοσιακών χορών.

Το φεστιβάλ ξεχωρίζει για τη μοναδικότητα που έχει και αποτελεί πλέον θεσμό  στην περιοχή της Πιερίας. Πραγματοποιείται από τις αρχές του 2000, με πλήθος  συμμετοχής συλλόγων τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό.

Η κορυφαία εκδήλωση που διοργανώνει ο σύλλογος είναι το καλοκαιρινό πολιτιστικό πανηγύρι. Από το 1999  συμμετέχουν διάφοροι σύλλογοι και σωματεία από την Ελλάδα, την Κύπρο και διαφόρων άλλων χωρών του εξωτερικού, με πλήθος κόσμου να προσέρχεται για να διασκεδάσει με τις παραδοσιακές ορχήστρες.

Συμμετέχει με τους άλλους πολιτιστικούς φορείς του Κορινού στην κοινή ομάδα αιμοδοσίας.

Είναι μέλλος της c.i.o.f.f ( διεθνούς  οργανισμού φολκλορικών φεστιβάλ) και μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Ανατολικής Ρωμυλίας.

Διαθέτει μια πλούσια συλλογή παραδοσιακών φορεσιών και κοσμημάτων από διάφορες περιοχές της Ελλάδος (Ντόπιες Πιερίας, Ρουμλουκιόυ, κεντρικής Μακεδονίας, Έβρου, Ανατολικής Ρωμυλίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας κ.α. )

Στοιχεία επικοινωνίας του συλλόγου :

Μορφωτικός σύλλογος νέων Κορινού

Τασιάκου 1

Κορινός Πιερίας

Τ.Κ 60062

Τηλ. 2351042472

Κινητό: 6986839765

Email: msnk2015@hotmail.com

Gmail: msnkorinou2019@gmail.com

Facebook: Μορφωτικός Σύλλογος Νέων Κορινού

Instagram: msnk_1981

 

Σύλλογος   Παλαιογρατσανιτών Κορινού: Ιδρύθηκε το 1990 σε ανάμνηση των προγόνων που συνέδεσαν τον Κορινό με το  Παλαιογράτσανι Κοζάνης.

Το 1905 οι κάτοικοι του Παλαιογράτσανου ερχόταν για εργασία στα τσιφλίκια του Κορινού και όταν το 1943 οι Γερμανοί κάψανε το χωριό τους, αρκετοί εγκαταστάθηκαν στον Κορινό όπου έκαναν οικογένειες και προκοπή διατηρώντας  δεσμούς οι πιο παλιοί με το χωριό της καταγωγής τους. Αυτό το διάστημα ο σύλλογος παραμένει  ανενεργός.

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΩΝ ΠΑΟΚ ΚΟΡΙΝΟΥ: Ιδρύθηκε το 1994 και εγκαινιάστηκε το 1996 με σύσσωμη την παρουσία της  ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ, μετά από ένα φιλικό με τον Πιερικό. Αυτό το διάστημα ο σύλλογος παραμένει ανενεργός.

 

Αθλητικός Σύλλογος Ταχυδρομικών Περιστεριών Κορινού: Ιδρύθηκε το 2004 και ο σκοπός του σωματείου είναι η παρουσία, διάδοση, προαγωγή του αθλήματος ‘’ αγώνες ταχυδρομικών περιστεριών’’. Η ανάπτυξη πνεύματος φιλίας, αλληλεγγύης και συνεργασίας μεταξύ των φίλων, των ταχυδρομικών περιστεριών, που κατοικούν στον Κορινό και στην Πιερία εν γένει και άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Τη συμμετοχή σε παρόμοιες εκδηλώσεις(πετάγματα ταχυδρομικών περιστεριών) που οργανώνονται από ομοειδείς οργανώσεις του εσωτερικού – εξωτερικού, την έκδοση σχετικών εντύπων, την διοργάνωση μορφωτικών ψυχαγωγικών εκδηλώσεων.

Ο σύλλογος συμμετέχει στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της ομοσπονδίας και έχει πολλές διακρίσεις κάθε χρόνο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Διεύθυνση: Αγ. Παντελεήμονος(Αίθουσα πολλαπλών παλιού δημοτικού σχολείου) Τ.Κ. 60062 Κορινός

Τηλ. 69747752197

 

Σύλλογος Ανατολικορωμυλιωτών Κορινού: Ιδρύθηκε το 2008 από πρόσφυγες των χωριών Άσπρου και Αίμωνα  της Ανατολικής Ρωμυλίας στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, που σήμερα ανήκουν στη Βουλγαρία.

Σκοπός της ίδρυσης του συλλόγου είναι να  στεγαστούν οι μνήμες, οι νοσταλγίες, τα ακούσματα των προγόνων μας, καθώς η διάσωση και ανάδειξη των εθίμων και παραδόσεων του τόπου καταγωγής μας.

Ο σύλλογος αριθμεί γύρω στα 150 μέλη. Διαθέτει 4 χορευτικά τμήματα όλων των ηλικιών, πλούσιο φωτογραφικό υλικό παλιό και σύγχρονο καθώς και πολλές καταγραφές από ανθρώπους που ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1920. 

Επίσης, διαθέτει πλούσια ιματιοθήκη με παραδοσιακές φορεσιές της περιοχής της Μ. Θάλασσας. Υπάρχει αδελφοποίηση μεταξύ του συλλόγου μας και των 2 Ελληνικών συλλόγων του χωριού Άσπρος (Byala)  της Βουλγαρίας  και στενή συνεργασία με τακτικές επισκέψεις και εκδρομές.

Δραστηριότητες – εκδηλώσεις του Συλλόγου

Οι σημαντικότερες ετήσιες εκδηλώσεις του συλλόγου είναι οι κάτωθι:

Στις 8 Ιανουαρίου αναβιώνει ένα από τα χαρακτηριστικότερα έθιμα της Ανατολικής Ρωμυλίας, το έθιμο της Μπάμπως.

Στις 21 Μαΐου πραγματοποιείται η εκδήλωση Κουρμπάνι.

Τέλη Οκτωβρίου διοργανώνεται η γιορτή του Τσίπουρου.

Παράλληλα, αναβιώνουμε έθιμα που υπήρχαν παλιά, κυρίως τις μεγάλες γιορτές, όπως οι Λαζαρίνες το Σάββατο του Λαζάρου (κάλαντα από μικρά κορίτσια) καθώς και τα παραδοσιακά κάλαντα των Χριστουγέννων που ψάλλονται στα σπίτια των μελών του συλλόγου.

Τέλος σε συνεργασία με τους άλλους συλλόγους του Κορινού πραγματοποιούμε από κοινού σημαντικές δράσεις σε κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο, όπως :

            

Εθελοντική αιμοδοσία 2 φορές το χρόνο για τη στήριξη της Τράπεζας αίματος των Συλλόγων Κορινού,

Την εκδήλωση «Τρέχω για τον Κορινό»- Αγώνες 5 και 10 χιλιομέτρων,

Την συναυλία αλληλεγγύης για τη στήριξη ευπαθών ομάδων ή οργανισμών,

Την εκδήλωση της Γενοκτονίας (Θράκη-Πόντος-Μ. Ασία),

Την αναβίωση του παραδοσιακού πανηγυριού-Βόλτας την παραμονή της γιορτής του Αγίου Παντελεήμονα και

Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις για τα μικρά παιδιά σε συνεργασία με το Δήμο.

Διεύθυνση : Ν. Λαγδάρη 28 - 600 62 Κορινός

E-mail : sarkorinoy@gmail.com

Τηλ : 6932476890 - Μπάναλης Π - πρόεδρος

         6944522549 - Θεοδωρίδης Θ - Γ Γραμματέας

             

 

Πολιτιστικός Σύλλογος Κουμπαγιωτών Κορινού «Ο Άγιος Γρηγόριος Καλλίδης»: Ιδρύθηκε στις 29/03/2009. Μέχρι σήμερα μετράει 280 εγγεγραμμένα μέλη.

Οι Κουμπαγιώτες κατάγονται από το Κούμπαο που βρίσκεται στην Ανατολική Θράκη, στα βόρεια παράλια της Προποντίδας, απέναντι από το Μαρμαρά. Η Ελληνική ονομασία του χωριού ήταν Χρυσάμπελος. Απέχει περίπου 9 χιλιόμετρα από τη Ραιδεστό και είναι χτισμένο μπροστά στη θάλασσα. Τα σπίτια ξεκινάνε από την παραλιακή οδό και καλύπτουν τα γύρω υψώματα, ένα από τα οποία είναι και το ύψωμα του Αγίου Παντελεήμονα. Σήμερα το Κούμπαο (τουρκική ονομασία: Κούμπακ) είναι μια πολύ όμορφη κωμόπολη με φυσικό λιμάνι και τουριστική κίνηση.

Την εποχή που ζούσαν εκεί οι πρόγονοί μας, είχε πληθυσμό 2,5 χιλιάδων περίπου κατοίκων και ανήκε στην Μητρόπολη Ηράκλειας και Ραιδεστού. Υπήρχαν δύο σχολεία: το Καλλίδειον Αρρεναγωγείο και το Παρθεναγωγείο. Γύρω από τον κεντρικό ναό του Αγίου Παντελεήμονα, στα υψώματα του χωριού, είχαν χτιστεί και πολλά ξωκλήσια, όπως η Αγία Άννα, ο Άγιος Νικόλαος, η Αγία Γαλακτερή, η Αγία Παρασκευή και η Αγία Κυριακή.

Οι κάτοικοι ήταν πολύ εργατικοί και ασχολούνταν με τη γεωργία και τη θάλασσα. Στα εύφορα χώματα καλλιεργούσαν αμπέλια, κεράσια, κρεμμύδια, σιτάρι και διάφορα άλλα γεωργικά προϊόντα. Υπήρχαν και δύο μύλοι. Αυτοί που ασχολούνταν με τη θάλασσα ήταν κυρίως ψαράδες και έμποροί, που με τα καΐκια τους διακινούσαν τα προϊόντα που παρήγαγε το χωριό και η ευρύτερη περιοχή. Τα σπίτια τους ήταν συνήθως διώροφα και στο ισόγειο είχαν οικόσιτα ζώα. Οι αυλές επικοινωνούσαν μεταξύ τους για να υπάρχει δυνατότητα διαφυγής σε περίπτωση επιθέσεων.

Στον 1^ο διωγμό του 1913 οι Κουμπαγιώτες ήρθαν κι εγκαταστάθηκαν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Επέστρεψαν το 1920 μετά την απελευθέρωση της πατρίδας από τον Ελληνικό Στρατό. Το 1922, λίγο πριν την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης και την ανταλλαγή των πληθυσμών, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Ελλάδα, συνοδευόμενοι από τον Μητροπολίτη Ηράκλειας και Ραιδεστού Γρηγόριο Καλλίδη. Ο Μητροπολίτης ανακηρύχτηκε Άγιος το 1995 και η τίμια κάρα του φυλάσσεται στον Ι.Ν. του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Η αγιοποίηση της ιστορικής αυτής προσωπικότητας θυμίζει σε όλους την παράδοση και τις ρίζες των Κουμπαγιωτών. Ο σημερινός Πολιτιστικός Σύλλογος φέρει το όνομα του Μητροπολίτη «Γρηγορίου Καλλίδη» και προσπαθεί να συνδράμει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης στις μεταγενέστερες γενιές.

Οι στόχοι του Συλλόγου που έχουν επιτευχθεί είναι:

Η συσπείρωση των κατοίκων του Δημοτικού διαμερίσματος Κορινού του ομώνυμου Δήμου με καταγωγή από το χωριό Κούμπαο της Ανατολικής Θράκης, η διαφύλαξη και η μελέτη της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς τους καθώς και των ηθών και εθίμων της περιοχής τους.

Η άνοδος του πολιτιστικού και μορφωτικού επιπέδου των μελών του με την δημιουργία λαογραφικού κέντρου, οργάνωση παραστάσεων με την δημιουργία χορευτικού τμήματος ενηλίκων και παιδικού, την πραγματοποίηση επιμορφωτικών εκδρομών, συνεστιάσεων εορτών και άλλων εκδηλώσεων.

Η δημιουργία τράπεζας αίματος σε συνεργασία με τους υπόλοιπους Πολιτιστικούς Συλλόγους του Δημοτικού διαμερίσματος Κορινού, για την έμπρακτη υποστήριξη των μελών του Συλλόγου και μη, που το έχουν ανάγκη.

ΠΛΑΝΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Των 40 Μαρτύρων (στις 9 Μαρτίου)

Κατά την παράδοση, οι γυναίκες ετοίμαζαν λουκουμάδες με μέλι και κανέλα και τους μοίραζαν στις γειτονιές για συχώριο. Και όπως λένε οι παλιοί «40 φάε, 40 πιες και 40 δώς για την ψυχής», δηλαδή όταν κάποιος έχει ανάγκη, καλό είναι να τον βοηθάμε με κάθε τρόπο και εμείς θα είμαστε κερδισμένοι από τον Θεό στη ψυχή μας.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται στην αίθουσα του Συλλόγου που βρίσκεται στο προαύλιο χώρο του Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονα.

Αϊ Γιάννης ο Κλήδονας (το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου)

Η έναρξη της αναβίωσης του εθίμου γίνεται την Παρασκευή με τη λαμπαδοδρομία στους Κουμπαγιώτικους δρόμους του Κορινού έχοντας τη συνοδεία ακορντεόν,  χορεύοντας και τραγουδώντας Κουμπαγιώτικα τραγούδια και ολοκληρώνεται το Σάββατο στο προαύλιο χώρο του παλαιού Δημοτικού σχολείου Κορινού με το άναμμα της φωτιάς.

Ο Κλήδονας είναι ένα έθιμο με καταγωγή στην αρχαία εποχή που επικρατούσε η “κληδόνα”. Κληδόνα σημαίνει πράξεις ή λέξεις τυχαίες και ασυνάρτητες που ακούγονταν κατά τη διάρκεια μαντικών τελετών και στις οποίες αποδίδοντας προφητική σημασία. Ο Κλήδονας ζωντανεύει την παραμονή του Αϊ Γιαννιού στις 23 Ιουνίου που συμπίπτει με την θερινή τροπή του ήλιου, η δύναμη του οποίου φανερώνει κυρίως τα μελλούμενα.  Συγκεκριμένα, οι άγαμες κοπέλες βλέπουν μέσα στο πηγάδι τον μέλλοντα σύζυγό τους, σύμφωνα με τις θαμπές μνήμες του παρελθόντος. Ο εορτασμός αρχίζει με το άναμμα της φωτιάς.

Αγίας Βαρβάρας (στις 4 Δεκεμβρίου)

Οι Κουμπαγιώτισσες και οι φίλες του Συλλόγου, στην αίθουσα του Συλλόγου που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονα, παρασκευάζουν την  «Βαρβάρα», όπου είναι ένα είδος γλυκιάς σιταρόσουπας που εκτός από σιτάρι, περιέχει σταφίδες, καρύδια, σουσάμι και μυρωδικά. Και αφού ευλογηθεί, μοιράζεται στους παρευρισκομένους.

Γιορταζόταν στην περιοχή της Θράκης ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας, στις 4 Δεκεμβρίου. Είναι πανάρχαιο έθιμο και θυμίζει την πανσπερμία. Το σιτάρι από τα αρχαία χρόνια κατέχει την πρώτη θέση στη διατροφή του λαού μας, γι΄ αυτό πολλά έθιμα συνδέονται με τη σπορά και το θερισμό. Γίνεται χρονικά ακριβώς την περίοδο που έχει τελειώσει η σπορά του σιταριού κι ο σπόρος ξεκουράζεται στα σπλάχνα της γης. Τα αρχαία ακόμα χρόνια οι νοικοκυρές μοίραζαν γλυκό ζουμί από σιτάρι αυτή την περίοδο, θέλοντας να έχουν την εύνοια για μια επιτυχημένη σοδειά. Αργότερα, όταν οι Θράκες ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό, συνέδεσαν το έθιμο με τη ζωή της Αγίας Βαρβάρας και του έδωσαν και το όνομά της. Τη «Βαρβάρα» μαζεύονταν οι γειτόνισσες και την έφτιαχναν την παραμονή σε ένα σταυροδρόμι και ύστερα το πρωί φώναζαν τον παπά να τη διαβάσει.

Ο Σύλλογος έχει χορωδία ενηλίκων.

 

Φίλοι Μοτοσυκλέτας Κορινού (ΦΙ.ΜΟ.ΚΟ.): Ιδρύθηκαν το 2014, μέσα από το αίσθημα της ανάγκης να εκφραστεί γεωγραφικά της περιοχής η αγάπη των αναβατών για τους δύο τροχούς. Στο πέρασμα των 7 ετών, έχουν γίνει εκδηλώσεις ετήσιας προβολής καθώς και ομαδικές εκδρομές, εντός και εκτός Ελλάδος. Αξίζει να αναφέρουμε 3 πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις με live μουσικά σχήματα καθώς και Πρωτοχρονιάτικα events που άφησαν την δική τους χαρακτηριστική πινελιά, προσελκύοντας κόσμο από όλη την Πιερία και όχι μόνο.

Η επαφή μεταξύ των μελών είναι συχνή, σχεδόν καθημερινά με συζητήσεις πάνω στον κοινό παρονομαστή που δεν είναι άλλος από τους δύο τροχούς. Επιπλέον αξίζει να αναφέρουμε ότι σε βάθος χρόνου τα αντανακλαστικά της ομάδας ήταν άμεσα προς βοήθεια στη γύρω τοπική κοινωνία, όταν χρειάστηκε. Η ΦΙ.ΜΟ.ΚΟ, ως ομάδα, όπως έγινε γνωστή η λέσχη μας σε όλη την χώρα, έχει έναν αυστηρό κανόνα: παραμένει μακριά από εκλογές και σύσταση καταστατικού γιατί πιστεύει ότι αυτά αποτελούν αιτία διχασμού και διχογνωμίες, κάτι παντελώς αντίθετο από τις αξίες που πρεσβεύει. Όσο για τις εκδρομές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, αυτές περιλαμβάνουν: Τον γύρο της Πελοποννήσου, της Βουλγαρίας, των Ζαγοροχώριων, των Αγράφων, Ιταλίας-Γαλλίας-Ισπανίας και πολλών ακόμα περιοχών.

Email:  bapakorinos@yahoo.gr

Κιν.:     6932476890

 

Υ.Σ.: Τα παραπάνω στοιχεία αντλήθηκαν από την κοινότητα Κορινού και τον εξαίρετο πρόεδρο της κ. Μορθανάση Ιωάννη, από την Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορινού και τον ευπροσήγορο εθελοντή κ. Κοσμά Χρήστο, από το βιβλίο ‘’Κορινός χθες και σήμερα’’ του κ. Νικολαϊδη, από το βιβλίο του Πρωτοπρεσβύτερου Θωμά Τσούλια, από μια πτυχιακή του κ. Σεϊταρίδη Νικολάου, από τον εφημέριο της ενορίας του Αγ. Παντελεήμονα Κορινού πατέρα Χρήστο Σεϊταρίδη, από τον φωτογράφο κ. Κοτανίδη Νικόλαο, από τον φωτογράφο κ. Στεργιόπουλο Βασίλη, τους συλλόγους του Κορινού και από κατοίκους του Κορινού.

 

 Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση ολόκληρου ή μέρους του παρόντος άρθρου σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή.