Δήμος Κατερίνης: Ανέγερση προτομής προς τιμήν του Ελευθερίου Ελευθεριάδη

Την ανέγερση προτομής προς τιμήν του Ελευθερίου Ελευθεριάδη, ύστερα από αίτημα των Ποντιακών Συλλόγων Δήμου Κατερίνης, αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο Κατερίνης, στη διάρκεια της χθεσινοβραδινής του συνεδρίασης.

Όπως υπογράμμισε μεταξύ άλλων στην εισήγησή του, ο Δήμαρχος Κατερίνης Σάββας Χιονίδης αναφερόμενος στον αείμνηστο Ελευθέριο Ελευθεριάδη: «Η ιστορική μνήμη αποτελεί ιερό καθήκον. Ο Ελευθέριος Ελευθεριάδης πρόσφερε στην Πατρίδα. Πρόσφερε στα γράμματα.  Άφησε τεράστιο αποτύπωμα στον τόπο μας όχι μόνο ως βουλευτής, αλλά και στα δημοτικά δρώμενα της Κατερίνης ως ένας από τους μακροβιότερους προέδρους του δημοτικού συμβουλίου».

Η Σημέλα Ελευθεριάδου, κόρη του αείμνηστου Ελευθερίου Ελευθεριάδη ευχαρίστησε τον Δήμαρχο Κατερίνης και το Δημοτικό συμβούλιο για την τιμή, ενώ μίλησε με συγκινητικά λόγια για την προσφορά του πατέρα της στην Πατρίδα του στον Πόντο, στην Πατρίδα που τον ανέστησε την Ελλάδα, καθώς και για την πλούσια συγγραφική δραστηριότητα,  την πολύπλευρη εν γένει προσφορά του στον πολιτισμό.

Σύμφωνα με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, η τοποθέτηση της προτομής θα γίνει στην πλατεία της οδού 19ης Μαΐου, δίπλα στο άγαλμα του Πόντιου Μαχητή.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ

Ο Ελευθέριος Ελευθεριάδης γεννήθηκε στο χωριό Λαραχανή της Ματσούκας του Πόντου, το έτος 1910.

Το  1925 μετά τον υποχρεωτικό ξεριζωμό και μετά από πολλές περιπλανήσεις και περιπέτειες, μοναδικός επιζών από την οικογένειά του η οποία ξεκληρίστηκε, μαζί με άλλους ανταλλάξιμους πρόσφυγες μεταφέρεται αρχικά στη Θεσσαλονίκη.

Μεγαλώνει στο ορφανοτροφείο Γρεβενών, όπου παρακολουθεί το γυμνάσιο και αποφοιτά από αυτό με το πρώτο βραβείο επιμέλειας και χρηστότητας, που του απονέμεται από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών Θεσσαλονίκης.

Το έτος 1939, ο Ελευθέριος Ελευθεριάδης αποφοιτά από το τμήμα Μαθηματικών της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1940, με τον βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού, παίρνει μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, στο μέτωπο της Αλβανίας. Για την ανδρεία του στον πόλεμο τιμήθηκε με πολεμικό σταυρό.

Μεταξύ άλλων:

Το 1952 εκλέγεται βουλευτής Πιερίας, με την ΕΠΕΚ του Νικόλαου Πλαστήρα. Επανεκλέγεται βουλευτής Πιερίας το 1974 και το 1977 με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Ήταν πολυγραφότατος και αξιόλογος συγγραφέας, ενώ τα ενδιαφέροντα του ήταν ποικίλα και μεταξύ άλλων υπήρξε:

-Εκδότης και διευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Ο Θαρραλέος" στην Κατερίνη.

-Εκδότης της στρατιωτικής εφημερίδας "Η φωνή του Εθνοφρουρού" του 71 τάγματος Εθνοφρουράς.

-Διευθυντής του Ι.Κ.Α. Κατερίνης κατά την ίδρυσή του.

-Πρώτος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντιακών Σωματείων (Π.Ε.Π.Σ.)  που μετεξελίχθηκε σε Πανελλήνια Ομοσπονδία.

Απεβίωσε στην Τραπεζούντα κατά την διάρκεια του 3ου ταξιδιού στον Πόντο το 1988. Ενταφιάστηκε  στην Παναγία Σουμελά του Βερμίου.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι για την προσφορά του στην τοπική Αυτοδιοίκηση εν γένει και στον Δήμο Κατερίνης ειδικότερα,  όπου διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνης κατά τα έτη 1959 – 1964 (επί Δημαρχίας Βασίλειου Ταβαντζή) τιμήθηκε στα «ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΕΙΑ 2016».